پیام سکوتت چه آرام رسید

توی سکوت امشبت حرف دلت رو شنیدم

تو اشک و غم ها ی تو هم شعری رو از نو سرودم

شبــیه برگ پاییزی ، پس از تو قسمت بادم

خـداحافظ ، ولی هرگز نخواهی رفت از یادم

خداحافظ ، و این یعنی در اندوه تو می میرم

در این تنهایی مطلق ، که می بندد به زنجیرم

و بی تو لحظه ای حتی دلم طاقت نـمی آرد

و بــرف نــا امــیــدی بر سـرم یــــکریز می بارد

چگونه بگذرم از عشق ، از دلبستگی هایم ؟؟

چگونه میروی با اینکه می دانی چه تنهایم ؟

خداحافظ ، تو ای همپای شب های غزل خوانی

خــداحافظ ، به پایان آمــد این دیــدار پنـــهانی

خداحافظ،بدون تو گمان کردی که می مانم؟؟؟

خداحافظ،بدون مــــن یقین دارم که مــی مانی

عشق بی نهایت