عشق بی نهایت
دیوان اشعار عاشقانه و درد دل های فارِسعشق بی نهایت
دیوان اشعار عاشقانه و درد دل های فارِس
طریقه عاشقی
آب از دیار دریا
با مھر مادرانه
اھنگ خاک می کرد
برگرد خاک می گشت
گرد ملال او را
از چھره پاک می کرد
از خاکیان ندانم
ساحل به او چه می گفت
کان موج نازپرورد
سر را به سنگ می زد
خود را ھلاک می کرد
شعر از فریدون مشیری
فکر می کنم موج هم مث من عاشقه
یا شاید نمیتونه بدون عشقش زندگی کنه
که مدام سرش رو به سنگ می زنه
دلم طوری گرفته
دلم طوری گرفته بود
داشتم گریه می کردم ازم پرسید چته
این شعر حافظ رو تو دلم خوندم
دردم از یار است و درمان نیز هم
دل فدای او شد و جان نیز هم
اینکه می گویند آن خوشتر ز حسن
یار ما این دارد و آن نیز هم
یاد باد آن کوبه قصد خون ما
عهد را بشکست و پیمان نیز هم
دوستان در پرده می گویم سخن
گفته خواهد شد به دستان نیز هم
چو سر آمد دولت شبهای وصل
بگذرد ایام هجران نیزهم
هر دو عالم یک فروغ روی اوست
گفتمت پیدا و پنهان نیز هم
اعتمادی نیست بر کار جهان
بلکه بر گردون گردان نیز هم
عاشق از قاضی نترسد می بیار
بلکه از یرغوی دیوان نیز هم
محتسب داند که حافظ عاشق است
وآصف ملک سلیمان نیز هم
خوش به حال عاشقا
خوش به حـال اون دلـی که عـاشقه
از غَـمِ ، زِنــدون دنــیا ، فــارغـــه
خوش به حال اون کسی که اسمتـو
دوا یِ ، تــمــوم دردا مـــی دونـه
اســمِـتـو ، بـایـک مـحـبّــت عمیق
سر خطّ ، هر چی غـُصـّه اَس میزاره
خوش به حال ا ُونی که،تو این زَمون
غِـیـر غـُصـّه َ تون دیـگه غـَم نـَداره
وقـتـی از دنـیا دیـگه ، خسته میشه
اسمـتـون بـهـونـه ی ، نـفس میشـه
الیاس
قسمتی از شعر خودم
راه درمان
امروز از بس گریه کردم
عقلم رو ویرونه کردم
بس که من ندیدمت باز
غم دل بهونه کردم
واسه تو شعری سرودم
عشق تو بهونه کردم
شعر من گرچه غمینه
قلبم رو گردونه کردم
می دونم فقط یه درمان داره این درد دلم
اونم اینه که زِ عشقِ تو ، هـَم اِمروز بمیرم
یا که از عشق شما عقل و فراموش بـِکـُنم
بـِرمُ و تـا زِنده ام ، واسـهَ تـون گریه کنم
شعر از الیاس
مرگ دوای هر درد است...؟؟؟
امروز داشتم میرفتم آزمون بدم
یه کار جدید
یک به علاوه سیزده آره برا چهاردهمین کارم
خیلی دلم گرفته بود
دیگه داشتم به پلیس راه میرسیدم
یه خاور با آروم از کنارم رد شد ، یه نوشته توجه منو بخودش جلب کرد
بمیرد آنکه غربت را بنا کرد
مرا از تو، ترا از من جدا کرد
با خوندن اون احساس بدی به من دست داد
گفتم راننده هم مث من یه غربتی رو تجربه کرده شاید شدید تر از من ...
حرکت دست پلیس نظر من رو به خودش جلب کرد
بغل خیابون ایستادم
داشتم تو دلم می گفتم آخرش که چی...
جناب سرهنگ ]همون سرباز صفری که فرمان ایستادن داده بودن[ علامت دادن که برم
اومدم براه بیفتم که یه ماک اومد بغل من ایستاد
یه نیم متر دنده عقب گرفتم که برم
متوجه شدم یه چیزی پشتش نوشته بود
برگ از درخت خسته می شه پاییز فقط یه بهانه است
نمی دونم چرا اینو که خوندم اشک از چشام سرازیر شد
احساس میکردم دلیلی واسه زندگی ندارم
اصلا انگیزه ای واسه آزمون ندارم
براه افتادم
حوصله رانندگی نداشتم
اصلا از شرکت رد شده بودم
پراید فکستنی رو کنار پار ک کردم
و زدم زیر گریه
خدا ...............
چرا من
دوره ، دوره ی وفاست
یه شعری رو چند ماه پیش شنیدم خیلی خوشکل بود براتون مینویسم
یکی بیاد داد بزنه که دوره ، دوره ی وفاست
دشمنی معنی نداره دنیا پر از صلح و صفاست
من میمونم تا که نگن ، عشق دیگه بی دوم شده
من میمونم تا که نگن ، دوره عشق تموم شده
من میمونم تا که بگم دوست داشتنم حقیقتِ
برای اعتبار عشق همین خودش غنیمتِ
یکی بیاد،یکی بیاد،تا آخر عاشق بمونه
دل زده و خسته نشه ، دل کسی رو نشکونه
من میمونم تا بدونی عاشق و با وفا کیه
تا که دیگه کسی نَگه یک دل با صفا چیه
راه بی پایان عــشق
برای چنــدمین بار از تو گفتم
که راه عــشق تو پایان ندارد
به یادت هست زخمی بردلم بود
که جز لبخند تو درمان ندارد
نگویم با کسی از عــشق دیرین
که عشقـــم را خــریداری ندارد
برایــت شعــر را از نــو سرودم
هـــمان شعری که پایانی ندارد
تو دانــی شــعرمن قلبی حزینه
کــــه جز یادت گرفتاری ندارد
تـــمام مـعنی الــفاظ شعرم
بــغیر از نــام تــو حرفی ندارد